İyiler neden erken ölür?

İyi adamları farketmek zor değildir yaşamda. Kendini sevdirme yeteneğiyle doğmuşlardır. Çaba harcamalarına gerek yoktur onları kabullenmeniz için. Çoğunlukla kibar, düşünceli ve güler yüzlüdürler. İnsanlık ve yaşam hakkında sahip oldukları pozitif düşünce yüzlerine yansımıştır. Çevrelerine yaydıkları ışık, yanında olmasanız bile yüzünüze yansır. Onları gördüğünüzde içiniz aydınlanır ve ferahlarsınız. Yüce bir güç sanki bu adamları yanında toplamak ister gibi erkenden çekip alır. İyi adamlar neden erken ölür sorusu, zihnimi her seferinde kurcalar.
Erken ölürler, çünkü iyi adamlar sadece kendileri için yaşamazlar. Onlar pek çok yaşamı sırtlar ve pek çok insan için de yaşarlar. Dünyada ters giden şeylerden kendilerini sorumlu tutarlar ki bunun tek sorumlusu düzen hakimi kötü adamlardır. İyi adamların olumsuz şeyler için içi içine sığmaz, dar gelir. Hastalıklar onları çok kolay bulur. Halbuki hiçbir şeyi dert edinmeyen insanlar daha uzun yaşarlar. Onlar sadece kendilerini düşünürler.
İçlerinde kötülük olmadığı için iyi adamların, hakkında olumsuz konuşan insanların lafı açıldığında bile ağızlarından bir kötü söz dökülmez, kibarlıklarını asla elden bırakmazlar. İnsana insan olduğu için değer verirler ve kendileriyle yaptıkları ebedi barış başkaları için de geçerlidir. Tek kavgaları, yaptıkları işle ve üretmekle ilgilidir. Üretirler ve ürettikçe ışıkları artar.
İyi adamların yapamayacağı tek şey siyasettir. Siyaset kendi içinde hastalık ve hırstır. Kötü olmasa bile, içinde kötülük barındırma potansiyeli olan adamların işidir. Bu gün çizilen siyaset adamı karakteri, iyi adamların üstünde birkaç beden küçük durur.
Onlar düğmelerini gevşetip işini düzgün yapmaya çalıştıkça, elbise daha da yapışır bedenlerine. Kibar, düşünceli ve bencil olmayan adamların bünyesi kaldırmaz siyaseti. Yine de, bütün zorluklara rağmen yapabildikleri güzel işler unutulmaz.