13 Şubat 2005 Pazar

Dostluk

Satırlar ile de olsa sizlerle birlikte olmak büyük mutluluk benim için. Bazan yazılmış yorumları okuyarak umutlanıyor, bazen da siz sevgili dostlara bir şeyler yazarak huzur buluyorum. Ne güzel böyle paylaşımlar içinde olmak ve böyle güzel dostlara sahip olmak... UMUT...İşte hayatın sırrı bence ve yaşamanın o solmayan rengi. Umut, bizi aydınlık ufuklara götüren ve orada yaşama sevinci veren müstesna duygu. Elllerimizden kayıp giden her günün tadına varmamızı sağlayan o kutsal hissediş ve o ince hayal. Umutlarımızla beslediğimiz o hayaller hakikat olsalar her an ve her zaman. Ve o hayallerle tırmansak mutluluğun en üst basamağına bir kez, bir kez daha...
Yeni bulduğum dostarım yazımı güzel bir şiirle sonlamak istiyorum. Şiir Cahit Sıtkı Tarancı'dan... Genelde hayata karamsar bakan ve satırlarında tasa taşıyan şair, bu kere umut arıyor ve az da olsa gelecekten korkmuyor.

HAYAL ETTİĞİM ŞEY

Gök mavi mavi gülümsüyordu,
Yeşil yeşil dallar arasından.
Altın sesli birden bire sordu:
"Ne haber eski aşk yarasından!"
"Kapandı dedim, bitti karanlık;
Vuslatla sona erdi o çile;
Bu huzur şelalesi aydınlık
Yeni bir çağ başlar seninle."
Mevsim bahar devamı bir yazdı;
Okşamak devresindeydi rüzgar,
Yukarda bulutlar bembeyaz,
Gelinlik elbisesi bulutlar.
Nihayet bahtiyar başımızı
Bir yastığa attığımız günden,
Aşkın hayata verdiği hazzı
Neden sonra tattığımız günden.
Bir ömür sürüyoruz, bihaber
Günün beyhude dağdağasından,
Gök hala mavimavi gülümser,
Yeşil yeşil dallar arasından.

Cahit Sıtkı Tarancı